-A ver, pelacha, quen é a miña nena linda?-Non.
-Anda, pelacha, quen e a miña nena linda?
-Non!
Entón díxolle o papá:
-Dille eu. Eu!
-A ver, pelacha, quen é a miña nena linda?
A pelacha, sinalando o papá co dedo: -Tú!
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
3 comentários:
obvio, lóxica aplastante...
:-)
pd. ao final, unha acaba lendo uns cantos blogs. os que non podo resistirme a ler. este está entre os imprescindibles.
Ha, ha, ha. E que cara se lle puxo ao papá? ;)
Racionalismo puro!
Enviar um comentário