Os motivos: o pelacho quixo probar os meus óculos por enredar e para a miña sorpresa, porque teño tres dioptrías de hipermetropía nun ollo e calquera que vexa ben maréase ao poñelos, dixo que vía xenial. Ademais ten falta de atención no cole e non se pode dicir que sexa precisamente minucioso á hora de colorir debuxos, actividade á que, a pesar de detestala, dedica gran parte do seu horario escolar.
O diagnóstico: hipermétrope. Tres dioptrías en cada ollo. O que, segundo o doutor, pode moi ben explicar a súa actitude nas aulas porque lle falla a formación de imaxes nas distancias curtas, que é onde maioritariamente se desenvolve a vida dun cativo de cinco anos.
A receita: óculos a tempo completo. Podería usalos só para ver "de cerca" mais se os leva sempre inicialmente esquecerá que os ten.
A anécdota (que por suposto houbo):
-¿Cómo te llamas? Preguntoulle o doutor con sotaque arxentino.
-Pelacho. Y tengo cinco años.
-¿Te sabes los números?
-¡Síííííííí!
-Pues vete diciendo qué números ves aquí:
7 9 4 2 6
-Siete, nueve, cuatro, dos, seis.
-Muy bien, ahora estos:
3 5 1 0 8
-Tres, cinco, uno, cero, ocho.
-Y ahora estos otros:
9 2 5 1 0
-¡Nueve, cero, seis, dos, seis!
Nisto vírase para min e levantando o dedo polegar en sinal de éxito, dime chiscándome un ollo:
-¡Esto está chupado!
3 comentários:
:D :D sihomesi, chupado. Moi bo, pelacho, quen te verá con lentes? :D
pois claro que si... fíxoo moi ben... mellor, imposible.
pd. completamente enganchada estou... mi madriña...
Estes días xa llas dan. Xa darei conta!
Enviar um comentário