Hai semanas que non redacto anotacións. Simplemente pego fotografías que, tan presentes hoxe, sei que logo esquecerei se non as fixo nun acto de maxia que aínda me sorprende.
Nos primeiros posts falaba máis de min que de vós. Trataba de comprenderme máis que de entendervos. Neste momento sodes vós, agora durmidos, quen facedes que este blog camiñe.